Onderdak in Moddergat

Mijn vader was een jongen
in de laatste oorlog
hij vluchtte van de Veluwe
naar het noorden
om niet te hoeven werken
in zware Duitse industrie

Een boerderij tussen de duodorpen
Paesens en Moddergat aan zee
verstopte hem veilig in het hooi
niet ver van het wisselvallig water
achter de eindeloze zeedijk
waar de dood al eens had huisgehouden

In een warm nest wist hij zich veilig
tot de vrede was getekend
en ook Dongeradeel opgelucht
het leven weer ging leven

En steeds op elk platteland
met een verscholen stee
kwam zijn oude verhaal
in onze luisterende oren
alsof het gisteren was geweest

Arjen Boswijk
april 2015